Vlees, vis, eieren, melk en melkproducten zijn dierlijke eiwitbronnen.

Peulvruchten, soja, noten en graanproducten zijn plantaardige eiwitbronnen.

Eiwitten zorgen voor de groei, onderhoud en herstel van het lichaam, zijn belangrijk voor het immuunsysteem, het tranport (bijvoorbeeld van zuurstof), de aanmaak van enzymen (bijvoorbeeld voor de spijsvertering) en de aanmaak van hormonen.

Eiwitten zijn opgebouwd uit aminozuren. De kwaliteit van de eiwitten hangt af van de aminozuursamenstelling. Een aminozuur kan essentieel of niet-essentieel zijn. De essentiële aminozuren moeten opgenomen worden door de voeding, de niet-essentiële kan het lichaam zelf aanmaken.

Eiwitten van dierlijke oorsprong bevatten alle essentiële aminozuren in goede hoeveelheden, in goede verhouding en zijn goed verteerbaar. Daarentegen bevatten eiwitten van plantaardige oorsprong vaak te weinig van één of meer essentiële aminozuren en zijn meestal minder vlot verteerbaar. De eiwitbehoefte van vegetariërs en veganisten ligt dan ook hoger dan bij mensen die wel vlees eten.

Dit wil echter niet zeggen dat vlees onbeperkt kan gegeten worden. De eiwitbehoefte ligt tussen de 9 en 11 energie%. Voor een voeding van 2000 kcal komt dit neer op 50 g eiwitten per dag.

100 g vlees bevat ongeveer 30 g eiwitten; 100 g brood (+/- 3 sneetjes) bevat 10 g eiwitten; 150 ml melk (1 glas) bevat ongeveer 5 g eiwitten.

Hieruit kan dus afgeleid worden dat de voeding snel teveel eiwitten bevat. 100 g vlees per dag is dus zeker meer dan voldoende.

Indien je (tijdelijk) vlees wil vermijden, is het belangrijk om voldoende plantaardige eiwitten in te nemen afkomstig van peulvruchten, sojaproducten, noten en graanproducten en bij voorkeur niet van ‘vleesvervangers’ verkijgbaar in de winkel. Deze zijn vaak hoog in calorieën, wat kan leiden tot overgewicht.